پروین ربانى؛ محمد راستگو؛ سعید خیرخواه
چکیده
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های عین‌القضات فارسی نویسی اوست آن هم با زبانی بسیار استوار و استادانه. و از همین روی بررسی آثار او از نگاه نثر فارسی، تاریخ زبان، سبک شناسی و ... اهمیت ویژه دارد. به ویژه که از نظر زمانی نیز مربوط به قبل از مغول است و آثار قبل از مغول اهمیت بیشتری دارند.این مقاله بر مبنای مطالعه‌ی درون متنی، سبک شناسانه و نظری ...
بیشتر
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های عین‌القضات فارسی نویسی اوست آن هم با زبانی بسیار استوار و استادانه. و از همین روی بررسی آثار او از نگاه نثر فارسی، تاریخ زبان، سبک شناسی و ... اهمیت ویژه دارد. به ویژه که از نظر زمانی نیز مربوط به قبل از مغول است و آثار قبل از مغول اهمیت بیشتری دارند.این مقاله بر مبنای مطالعه‌ی درون متنی، سبک شناسانه و نظری است که به شیوه‌ی تحلیلی – توصیفی و کتابخانه‌ای تنظیم شده است. دامنه و قلمرو تحقیق، متون سه جلد نامه‌ها و تمهیدات است. در آثار فارسی عین‌القضات سبک عراقی را همراه با صنایع لفظی و صورخیال و ویژگی‌های زبانی و اندیشه‌های بکر و نغز وی در زمینه‌های گوناگون چون: قرآن، عرفان، فقه، کلام، فلسفه و ادب فارسی و عربی می‌توان یافت. چند برگی از مقاله نیز به سبک شخصی حضرت قاضی اختصاص داده شده است. این آثار در قلمرو فکری بیشتر به مضامین عرفانی چون: آداب سلوک، رابطه‌ی پیر و پیرو و ویژگی‌ها و وظایف هریک مختص شده است و در قلمرو ادبی استشهاد از آیات و احادیث، تمثیل و اشعار و امثال فارسی و عربی و کنایات بیشتر رخ می‌نماید. در قلمرو زبانی عربی‌گرایی و کاربرد افعال در اشکال خاص از بسامد بالایی برخوردار است. در سبک شخصی آوردن عبارات کوتاه عربی در پایان بیشتر بندها و کاربرد واژه‌های دشوار و غیررایج از بقیه‌ی موارد گوی سبقت را ربوده‌اند.
